بسیاری از تیم ساز ها تصور می‌کنند کارشان با تیم سازی تمام شده؛ اما موفق‌ترین‌ها می‌دانند تیم سازی واقعی بعد از تیم سازی آغاز می‌شود. پیگیری پس از تیم سازی باعث ایجاد وفاداری نیرو ها می‌شود. تماس برای اطمینان از رضایت، ارسال پیام تشکر، یا پیشنهاد خدمات تکمیلی، حس ارزشمندی ایجاد می‌کند. نیرویی که احساس اهمیت کند، باز می‌گردد و حتی دیگران را هم معرفی می‌کند. پیگیری، خطاهای احتمالی را زودتر آشکار می‌کند و فرصت جبران به شما می‌دهد. همچنین فرصت‌هایی برای تیم سازی مجدد یا ارتقاء (Upsell) ایجاد می‌کند. اما فقط حرفه‌ای‌ها حفظ می‌کنند. تیم سازی پایدار، نتیجه ارتباط بلندمدت است.

 تیم سازی فقط یک کلمه نیست؛ بلکه یک پیام روانی به تیم سازی است.

اعتراض نیرو به معنی شکست تیم سازی نیست؛ بلکه فرصتی برای توضیح بهتر است. اولین قدم، حفظ آرامش و نداشتن حالت دفاعی است. سپس با دقت به اعتراض گوش دهید و از او بخواهید بیشتر توضیح دهد. با همدلی و تأیید احساس او، می‌توانید فضای مثبتی ایجاد کنید. پاسخ باید شفاف، منطقی و صادقانه باشد. اگر نمی‌دانید چه بگویید، بهتر است بگویید بررسی می‌کنید تا پاسخ دقیق‌تری بدهید. اعتراض می‌تواند نشانه علاقه‌مندی نیرو باشد. تیم ساز حرفه‌ای از هر اعتراض، پُلی برای بستن تیم سازی می‌سازد. مهم این است که شنیده شود، نه فقط برنده بحث باشد.

بیشتر تیم ساز ها بر این باورند که مهارت صحبت کردن رمز موفقیت است؛ اما تیم ساز های حرفه‌ای می‌دانند که گوش دادن مؤثر، کلید اصلی بستن تیم سازی است. وقتی نیرو حس کند شنیده می‌شود، اعتمادش افزایش می‌یابد. با پرسیدن سؤالات باز و گوش دادن فعال، می‌توانید نیاز واقعی تیم سازی را کشف کنید. این به شما کمک می‌کند راه‌حل دقیق‌تری ارائه دهید. قطع کردن صحبت نیرو، عجله برای پاسخ، یا حدس زدن نیازها، اشتباهات رایجی هستند. تمرین گوش دادن واقعی باعث بهبود ارتباط، افزایش رضایت نیرو و تیم سازی بیشتر می‌شود. تیم سازی موفق، از درک آغاز می‌شود، نه از ارائه. ساکت بودن گاهی قوی‌ترین ابزار تیم سازی است.